Eksperymentalny kotlet mielony z wołomińską duszą

Na początku swojej pisaniny wspominałam o wyższości i niebywałych walorach smakowych kotletów mielonych mojej Mamy. Nic się w tym temacie nie zmieniło. Już nie próbuję uzyskać takiego samego efektu bo wiem, że to niemożliwe. Zupełnie przypadkiem podczas pobytu w Wołominie przeprowadziłam jednak eksperyment pseudonaukowy wyjaśniający fenomen owych mielonych. Jak się można domyślić eksperyment ten to nic innego jak wynikające z potrzeby zjedzenia ciepłego posiłku, przygotowanie przeze mnie kotletów mielonych z wykorzystaniem tych samych naczyń, wody i produktów, których na co dzień do gotowania używa moja Mama ;)

Składniki (na 8-10 sztuk):

• 1/2 kg mięsa mielonego indyczego
  
• 20 dag chudego mięsa mielonego wieprzowego (np. z łopatki)
• 1 jajko
• 1 suszona kajzerka
• 1 średnia cebula
• sól, pieprz
• bułka tarta do obtoczenia kotletów
• olej do smażenia

Przygotowanie:
Umyte mięso mielimy - najlepiej wraz z namoczoną w małej ilości wody kajzerką i cebulą. Do tego wbijamy jajko. Dodajemy sól i pieprz świeżo mielony do smaku. Mięso wyrabiamy dobrze na jednolitą masę. Formujemy kotlety średniej wielkości. Obtaczamy je w bułce tartej i smażymy na dobrze rozgrzanym oleju.

Ot i cała filozofia i metodologia eksperymentu. Efekt? Smaczne, kształtne kotlety mielone nie będące jednak wiernym odzwierciedleniem oryginału. Wniosek? To jednak lata praktyki i doświadczenia dobrej gospodyni domowej tworzą niepowtarzalny smak mielonych mojej Mamy. Użycie takich samych składników i sprzętów przybliżyło moje wyroby do ideału, ale tylko o krok ;) Lata praktyki przede mną